قدرت ذهن در سازگاری با محیط

مغز انسان جهت کنترل و نظارت بر اعضای انسان از طریق نورون ها فرکانس های الکتریکی به آنها ارسال می نماید و به این ترتیب می تواند حرکت آنها را کنترل نماید. از طرفی در حرکات ارادی فرد با یادآوری عملی که می خواهد انجام دهد ذهن را درگیر ایجاد یک حرکت می نماید و ذهن با توجه به نوع این حرکت و نحوه عمل آن فرکانس هایی را به عضله مربوط ارسال کرده و به این ترتیب ما می توانیم حرکت را انجام دهیم.

از طرفی ذهن در ابتدای نوزادی این قابلیت را به طور کامل به وجود نمی آورد زیرا هر چه تصویر ساخته شده از یک حرکت در ذهن کاملتر و گسترده تر باشد ذهن سیگنال های بهتری را به عضلات ارسال می نماید و در نتیجه حرکت سریعتر و بهتر صورت می گیرد.

ذهن وقتی برای اولین بار تلاش می کند تا حرکت ارادی را به وجود آورد. تصاویری از حرکت موجود را در ذهن ساخته و با توجه به تصویر این حرکت اقدام به تولید سیگنال هایی می نماید که با توجه به نوع حرکت مسیر خود را پیدا می نمایند. پیدا کردن مسیر نورون ها در بدن انسان در بخشی از سیگنالهاب ارسال شده از تصویر ایجاد شده کد می شود. 

برای مثال وقتی ذهن آماده بالا آوردن دست می شود ابتدا با سرعت بسیار زیادی یک تصویر از بالا آوردن دست در ذهن ایجاد می نماید و با استفاده از این تصویر سیگنالی تولید می شود و این سیگنال علاوه بر این که حاوی اطلاعاتی در خصوص حرکت است مسیر حرکت و نقطه موثر را نیز در خود جای داده است و بنابراین اشتباهی در کنترل دست و یا اشتباه در نوع عضله صورت نمی گیرد.

از طرفی ذهن در ابتدای تشکیل این تصویر از فرکانس های محدودی استفاده می نماید و در نتیجه در ادغام و تداخل امواج برای ساختن تصویر فرکانس های محدودی را از بخش های محدودی به کار میگیرد و برای انجام کار فرکانسهای لازم را به صورت یک سیگنال ساده به عضله می فرستد. بعد از این که حرکت انجام گرفت و ذهن حرکت واقعی را به صورت تصویر در خود ایجاد نمود از تصویر ایجاد شده در ذهن مجددا برای ساخت سیگنال بعدی کمک می گیرد و با ادامه این حرکات ذهن تصاویر بیشتری دریافت و از آن تصاویر در ساختن تصویر حرکتی دقیق تر استفاده نموده و در نتیجه حرکت ایجاد شده با کمک ذهن روز به روز بهتر صورت می گیرد. این عمل به خصوص در رشته سایبورگ خود را نشان می دهد. در این رشته از سخت افزارها و نرم افزارهای کامپیوتری برای کمک به کعلولان بهره می گیرند.

در این عمل یک عضو مصنوعی برای کمک به معلولان امواج و سیگنال های مغز را دریافت نموده و آنها را به ربات ها منتقل و عمل خواسته شده در مغز توسط ربات ها انجام میگیرد. سنسورها و حسگرهایی که بر روی عضو مورد نظر مانند دست قطع شده قرار گرفته اند می توانند سیگنال های مغز را دریافت و با آنالیز انها توسط نرم افزارهای کامپیوتری سیگنال های لازم برای حرکات بازوهای ربات ارسال شوند. در این مطالعات مشخص شده است که هر چند حرکات در ابتدا بسیار ناچیز و ابتدایی بودند ولی به مرور وقتی که در ذهن حرکات مرور می شوند و تصاویر بهتری ایجاد می شود ذهن سیگنال های بهتری را ارسال می نماید و می تواند حرکات بهتری را انجام دهد. تصاویر MRI از مغز این افراد نشان می دهد که وقتی برای ایجاد تصاویر در ذهن از سلول های بیشتری در ذهن استفاده می شود و بخش های بیشتری از ذهن درگیر ساخت تصاویر برای ایجاد سیگنال نهایی به کار گرفته می شوند در نتیجه حرکت بهتری انجام می شود و این موضوع نشان می دهد که وقتی ذهن تصویر را با استفاده از سیگنال ها و امواج مختلف در ذهن می سازد می تواند امواج مختلفی را در سیتم تداخلی خود وارد نموده و در نتیجه تصویر کاملتری را به وجود آورد که سیگنال نهایی تولید شده از این تصویر ویژگی های لازم برای به حرکت درآوردن عضلات را در خود دارد و در نتیجه عضلات بهتر حرکت می نمایند. با توجه به همین موضوع است که سیگنال ها طوری تنظیم و فرستاده می شوند که برای حس گرها و سنسورهای مکانیکی ساخته شده به دست انسان قابل درک تر باشد یعنی با افزایش تمرکز بر روی بازوی آهنی در ذهن سیگنالی تولید می شود که بهتر می تواند توسط حس گرها آنالیز شود و حرکت بازوهای ربات بهتر صورت می گیرد. ذهن در این ارتباط تصاویر فلزی را به کار می گیرد و در نتیجه سیگنال هایی را ارسال می کند که برای حس گرها بهتر قابل دریافت می باشند و در نتیجه به مرور حرکت بازوهای متصل شده به دست قطع شده بهتر و بهتر می شوند و ذهن خود را با بازوی متصل شده تطبیق می دهد.