نیروی زمان یا نیروی گرانش

طبق نظریه گرانش وجود جرم فضا - زمان را متلاطم می کند و این موضوع باعث ایجاد نیروی گرانش می شود. متلاطم شدن فضا -زمان را به طور مستقل مورد بررسی قرار می دهیم. زمان متلاطم چیست؟ زمان متلاطم یعنی وجود جرم در یک فضا می تواند یک زمان کوانتمی ایجاد نماید و این زمان کوانتمی یکنواختی خود را در حضور جرم از دست می دهد به این معنی که با نزدیک شدن به جرم لایه های زمانی به هم نزدیکتر و زمان متراکم تر می شود و با دور شدن از جرم تراکم زمان کوانتمی کاهش می یابد.

با افزایش تراکم، بازه های زمانی کاهش می یابد و در نتیجه زمان سریعتر می گذرد. در نتیجه وجود جرم در یک فضا  می تواند تلاطم زیادی را در زمان ایجاد نماید این تلاطم به تغییرات سریع بازه های زمانی در یک فضای محدود منجر می شود که این تاثیرات به سرعت تا فاصله های بسیار زیادی از جرم گسترش می یابد و زمینه ساز به وجود آمدن نیروی گرانش می شود که مکانیسم این کشش را مورد بررسی قرار می دهیم و در ضمن به دلایل جاذبه بودن این نیرو (بدون دافعه) اشاره می نماییم و در ضمن امکان وجود نیروی ضد جاذبه را نیز مورد بررسی قرار می دهیم.

با توجه به این موضوع که گذز زمان در بازه های مختلف زمانی متفاوت می باشد بنابراین در حضور یک جرم بزرگ تلاطم زمانی باعث به وجود آمدن ابعاد مختلف زمانی می شود و در این حالت قاعدتا هر جسمی در اطراف جرم اصلی در ابعاد متفاوتی قرار می گیرد و در نتیجه ما باید تنها اجسام همزمان خود را مشاهده نماییم ولی این موضوع اتفاق نمی افتد زیرا ما براحتی می توانیم اجسام مختلف را در طول این جرم اصلی که دارای یک تلاطم زمانی است را مشاهده نماییم. دلیل این اتفاق دقیقا به خاطر خاصیت موجی و ذره ای نور است که به فوتون ها این امکان را می دهد که یک مکانیزم زمانی و یک ساعت مستقلی را در طبیعت به وجود آورند که فارق از تلاطمات زمانی احرام بتوانیم اجسام مختلف و محیط اطراف خود را مشاهده نماییم. همین امکان مشاهده محیط بسیار مهم می باشد زیرا در صورتی که ما هر کدام درک زمانی متفاوتی از طبیعت داشته باشیم در یک فضای متلاطم زمانی با n بعد نامشخص همه چیز و حتی بدن خود انسان نسز ناپیدا خواهد شد.

این خاصیت نور باعث می شود که یک ناظر ثابت و متحرک سرعت نور را یکسان اندازه گیری نمایند و این ویژگی علاوه بر این که مربوط به ساختار فوتون ها می باشد به ویژگی های یک فضای متلاطم زمانی نیز مربوط می شود. یعنی نیروهای گرانشی موجود در طبیعت نیز اثرات نسبیتی ایجاد می نمایند.

در مورد نیروی گرانشی می توان گفت هر جرم دارای اثرات مادی بر روی فضای کوانتمی اطراف خود می باشد که این اثرات با نزدیک شدن به جرم افزایش یافته و در نهایت در مرکز جسم به بیشترین میزان خود می رسد. به این ترتیب در مورد تاثیرات زمانی می توان گفت هر جرم درون خود یک چاله زمانی دارد که با دور شدن از این چاله زمانی بازه های زمانی اقزایش می یابد بنابراین نیروی شکل دهنده طبیعت فارق از جرم بوده و مربوط به نحوه و میزان این چاله های زمانی می باشد و در نتیجه این موضوع توضیح بهتری از مفهوم گرانش شکل می گیرد و ما می توانیم بسیاری از پدیده های گرانشی را در فضای پیرامونی خود درک نماییم.