زمان از دیدگاه ذهن

ذهن انسان امواج مادی و غیرمادی فضای کوانتمی را دریافت می نماید و با توجه به این که فضای کوانتمی محیط اطراف دائما در حال تغییر است (به سبب حرکت زمین - ماه - خورشید و ستارگان) و حجم فضای کوانتمی مادی و غیرمادی در حال تغییر می باشند شدت و فرکانس های دریافتی توسط مغز مدام در حال تغییر است و ذهن با توجه به این تغییرات خود را تطبیق داده و با توجه به آن ساعت زیستی خود را تنظیم می نماید. از طرفی با توجه تفاوت در گذر زمان در این دو ناحیه است که انسان گذر زمان را درک می کند. زیرا در صورتی که ذهن نتواند یک معیار ثابت را برای خود به عنوان ساعت در نظر بگیرد نمی تواند بقیه محاسبات خود را به طور دقیقانجام دهد. همانطور که می دانید تمامی سیستم های دیجیتالی و هوشمند فعلی نیز به همین صورت باید یک مرجع زمانی برای فعالیت خود داشته باشند و در این نوع سیستم ها نیز اغلب از یک ابزار که به طور متوالی پالس های ساعت مانند تولید می کند استفاده می نمایند.

اهمیت اساسی در کاربرد زمان در محاسبات مغز را می توان در تاخیر و تقدم فعالیت ها دانست. در صورتی که مغز نتواند زمان را در دست داشته باشد بسیاری از فعالیت ها را نمی تواند به درستی انجام دهد. زمان به ما می گوید الان کجا هستیم و که هستیم و چه چیزی می خواهیم و بدون زمان حتی تصور وجودی زیر سوال می رود. ذهن انسان با توجه به تغییرات در فضای اطراف خود زمان را در نظر داشته و با توجه به آن به محاسبات بر اساس آن می پردازد.