با افزایش فاصله از یک جرم مشخص فضای کوانتمی غیرمادی افزایش می یابد. به بیان دیگر نسبت فضای کوانتمی غیرمادی به فضای کوانتمی مادی با افزایش فاصله از یک جرم مادی مشخص افزایش می یابد و بدین ترتیب فضای کوانتمی غیرمادی غالب بوده و در نتیجه زمان نیز کندتر خواهد گذشت زیرا زمانی که ما احساس می نماییم تلفیقی از این دو فضای کوانتمی می باشد.
با توجه به این موضوع است که هر چه ارتفاع ما از زمین افزایش می یابد زمان نیز کندتر می گذرد. این موضوع در قوانین نسبیت خاص و عام قابل پیگیری است.
باید توجه داشت که کائنات از این طریق تاثیرات عمیقی بر ما می گذارند زیرا حرکت آنها به سوی ما یا حرکت در جهت دور شدن آنها از ما تاثیرات زیادی در گذرزمان می گذارند و این موضوع حتی در مورد اجرام آسمانی دیگر مانند ماه و خورشید که به ما نزدیکتند نیز صادق است. با توجه به این موضوع تاثیرات ماه بر زندگی انسان را بهتر می توان درک کرد. حرکت ماه تاثیرات زمانی زیادی را بر روی زمین ایجاد کرده و علاوه بر نیروی جاذبه بر روی عمر نیز تاثیر زیادی دارد. این موضوع علاوه بر خنثی کرد تاثیرات منفی زمین باعث ایجاد یک سیستم تعادلی در موجودات زنده می گردد.
برای تشریح این موضوع مثالی می زنیم : پرنده ای را در نظر بگیرید که تحت تاثیر جاذبه زمین در حال پرواز است این پرنده ارتفاع خود را با توجه به افزایش نسبت فضای کوانتمی غیرمادی به مادی در جو زمین تنظیم نموده و مغز پرنده می تواند این امواج را دریافت و آنها را تجزیه و تحلیل نماید. بعد از تنظیم ارتفاع پرنده تاثیرات ماه و خورشید را بر روی دریافت این امواج محاسبه و از این طریق جهت حرکت خود را در روز و شب پیدا میکند.