وقتی ذهن ما در مورد یک جسم خاصی تمرکز می کند طیف وسیعی از امواج غیرمادی را دریافت می کند و با توجه به نوع جسمی که ما در مورد آن فکر می نماییم دریافت های ما شامل چندین پیک موج و تعداد بینهایت نویز می باشد. مغز انسان با موتور قدرتمندی که دارد نویزها را حذف می نماید تا ما تصویر واضح و روشنی از جسم مورد نظر داشته باشیم. گاهی اوقات پیش آمده است که ما هر چه بر روی یک جسم تمرکز می کنیم نمی توانیم تصویر روشنی از آن در ذهن ایجاد نماییم این موضوع زمانی پیش می آید که مغز نمی تواند سیگنال اصلی را از نویز جدا کند. باید توجه داشت که این موضوع به سه دلیل حادث می شود.
یک دلیل این است که ما بخش ها ی لازم برای این نوع دریافت را از قبل در مغز خود فعال نکرده ایم و دلیل دیگر نیز این است که محیط پیرامونی ما شامل نویزها و سیگنالهای بسیار قوی می باشد که با سیگنال مورد نظر ما تداخل داشته و نمی گذارد تا ذهن سیگنال اصلی را تشخیص دهد. در این مواقع ما تصویر روشنی از جسم مورد نظر نداریم. دلیل آخر نیز به هم خوردن سیستم حذف نویزها در آن بخش خاص در مغز می باشد که این موضوع نیز در مواقعی رخ می دهد که از آن بخش از مغز زیاد استفاده نشده وتوانایی آن در حذف نویزها کاهش یافته است.
چگونگی برون رفت در این مواقع استفاده از روش اپتیمایز می باشد. باید به یک موضوع مشخص و نزدیک به موضوع مورد نظر فکر و در مورد آن تمرکز نماییم با تغییر دادن موضوع آهسته آهسته می توانیم تمرکز را در آن بخش بالا ببریم و مشکلی که به دلیل کاهش فعالیت آن بخش از مغز به وجود آمده است را رفع نماییم.