عامل دیگری که بر روی تابش غیرمادی مؤثر است شکل اجسام می باشد. برای درک این مفهوم لازم است که جزئیاتی را در خصوص اثرات حجم در مباحث کوانتمی یادآوری نماییم. در بحث های قبل گفتیم که هر چه نسبت حجم به سطح اجسام بزرگتر باشد میزان تابش غیرمادی آنها افزایش مییابد و تابش امواج مادی آنها کاهش می یابد که این موضوع باعث پایداری و تعادل بالاتر اجسامی است که از نظر فیزیکی نسبت حجم به سطج بزرگتری دارد.
با توجه به این موضوع میتوان نتیجه گرفت که دو عامل اساسی در تابش غیرمادی مؤثر است که یکی میزان جرم اجسام است که موجب افزایش فرکانس تابش ها می باشد و عامل دیگر نسبت حجم به سطح است که افزایش آن موجب افزایش شدت تابش میشود.
برای حفظ ذهن از امواج مخرب باید ذهن را از برخی تصورات که می تواند موجب جذب بیشتر امواج مضر شود مصون نمود. برای این منظور از تصور و تجسم اجسام گرد و یا نزدیک به کره و همچنین اجسام بسیار سنگین باید خودداری شود زیرا این امواج به دلیل داشتن فرکانس بالا و شدت زیاد انرژی زیادی را وارد سیستم تشخیصی و تداخلی ذهن وارد می نماید و این موضوع تمرکز ذهن را از بین برده و حتی در مواردی می تواند آسیب های جسم را به مغز وارد نماید.
میزان این تخریب ها می تواند به عوامل دیگری نیز بستگی دارد که از جمله نوع طیف امواج غیرمادی است که برخی از انواع آن می تواند موجب ایجاد فرآیندهای موازی سازی و همسان سازی در بدن انسان مانند سرطان می شوند.
برای جلوگیری از آسیب های ناشی از تفکرات ذهنی باید با توجه به قوانین مربوط از افکاری که می توانند آسیب های مختلف وارد نمایند دوری جست و از تداخل سازنده این امواج در ذهن جلوگیری نمود زیرا تداخل سازنده طیف های مضر می تواند باعث تقویت این نوع از امواج شده و آسیبها را بیشتر می نماید به طوری که ممکن است خسارات جبران ناپذیری را به ذهن وارد نماید و این آسیب ها می تواند تمامی بدن انسان را تحت تاثیر قرار دهد.