سیستم اعصاب مرکزی در مغز انسان مانند یک نیمه هادی سیلیکونی عمل می نماید و حفره هایی را در داخل خود برای عبور الکترون ها و یون های منفی و مثبت ایجاد نموده است که با حرکت آنها در این حفره ها علاوه بر ایجاد سیگنال های عصبی برای ساختارهای زیستی بدن شارهای مغناطیسی نیز ایجاد می نماید که این شارها مانند شارهای ایجاد شده توسط یک سیم حامل جریان است و با توجه به اینکه مغز می تواند حرکت الکترون ها را در داخل خود کنترل و با استفاده از میلیاردها سلول خود جریان های مختلفی را به وجود آورد شار مغناطیسی ایجاد شده توسط مغز دارای تغییرات متنوعی در شدت و فاز می باشد و بنابراین قابلیت القاییدگی داشته و می تواند در حفره های دیگر جریان به وجود آورد و همین طور حرکت الکترون ها در حفره های دیگر می تواند بر فرکانس و شدت حرکت در حفره های دیگر موثر باشد و به این ترتیب ذهن می تواند حرکت الکترونی را در نقاط مختلف به یکدیگر ارتباط دهد و باعث اقویت یا تضعیف یک سیگنال به خصوص شود.
وقتی ما تصویری را در ذهن به صورت مداوم مرور نموده و بر روی آن تمرکز می نماییم در حقیقت سلول های مختلفی را جهت ساختن جریان و ایجاد القاییدگی در بخش مورد نظر فعال می نماییم. برای استفاده از این روش لازم است که به حواشی موضوع توجه شود و با در نظر گرفتن بخش های جانبی موضوع که در نگاه اول خیلی مشخص به نظر نمی رسند بخش های کناری سلول های مورد نظر را نیز فعال نمودده و این موضوع باعث افزایش القاییدگی در بخش های مورد نظر و همچنین باعث افزایش شدت سیگنال ها میشود. وقتی ما به یک موضوع به صورت همه جانبه فکر می نماییم و مسائلی را در ارتباط با موضوع در ذهن می پرورانیم که در نگاه اول ارتباطی با موضوع ندارند مغز انسان سیگنال موضوع اصلی را با استفاده از القاییدگی تقویت می نماید و این موضوع باعث تقویت حافظه نسبت به ان موضوع و در نتیجه افزایش حضور ذهن در ارتباط با ان موضوع در مسایل مرتبط با آن می شود.