تجسم و مشاهده

تجسم در ذهن و با استفاده از ذرات روح صورت می گیرد و مشاهده با استفاده از سیستم چشم و اعصاب مرکزی صورت می گیرد. در موضوع تجسم شما می توانید عمق و ویژگی های تصویری را  تغییر دهید ولی در مشاهده تنها می توانید آنچه را که اتفاق افتاده است ببینید . در حالی که در تجسم هر چیزی چه واقعی و چه غیرواقعی (از نظر ما) قابل تصور است. شما به هر چیزی که تصور نمایید در واقع روح شما در حال مشاهده آن است و از آنجا که دو مکانیسم مشاهده و تجسم در کنار یکدیگر عمل نموده و برای ما قابل تفکیک نمی باشند اغلب تصورات را در مرحله مجازی قرار داده و برخی از آنها را غیرواقعی عنوان می نماییم. به عنوان مثال وقتی یک اسب را مشاده می نماییم تصویر اسب در ذهن تشکیل می شود و وقتی جای گوش ها و چشم اسب را در ذهن خود جابجا می نماییم تجسمی را به وجود می آوریم که با توجه به نوع مشاده ما غیرواقعی به نظر می رسد. ولی این موضوع در یک فضای مادی غیرواقعی است زیرا با دریافت های مادی مورد ارزیابی قرار می گیرد ولی در یک محیط غیرمادی دارای فضای واقعی بوده و می تواند برای خود تعابیری واقعی را به دنبال داشته باشد. این موضوع یکی از دلایل وجود بخش غیرمادی در پدیده تجسم می باشد زیرا مشاده تنها به مفاهیمی مرتبط است که از بیرون دریافت شده و تابع فضای مادی باشد در صورتی که تجسم تابعی از فضای غیرمادی است و می تواند گستره بسیار وسیعتری را در برگیرد. با اینحال تفاوت های تجسم و مشاهده در مکانیزم تشکیل آن نیز می باشد. تجسم یک امر ظریفتر و در سطح بسیار کوچکتری صورت می گیرد. به این ترتیب که مشاده توسط سلول های عصبی و در سطح اتمی و مولکولی صورت می گیرد ولی تجسم در سطح بسیار کوچکتر از اتم و در سطح زیراتمی صورت می گیرد و دلیل آن هم ارزی ذرات مادی و غبرمادی در یک فضای بسیار کوچک می باشد. در ابعاد بسیار کوچک امکان تعامل و تحت تاثیر قرار گرفتن ذرات مادی و غیرمادی وجود دارد که دلایل آن در یک مبحث کوانتمی قابل ذکر است. بعد از این بحث امکان توضیح ایجاد پدیده های ذهن و بررسی آن از دیدگاه کوانتمی ایجاد می شود.