اجسام اطراف ما چگونه بر ذهن اثر می گذارند؟

همانطور که در مباحث قبل گفتیم فضای کوانتمی اطراف ما شامل دو بخش فضای کوانتمی مادی و غیر مادی است که با روزنه های خاص این دو فضا از یکدیگر جداشده اند. این روزنه ها باعث ایجاد حرکت براونی در ذرات ریز شده و عامل اساسی در حرکت جنبشی ذرات مختلف می باشد.  حداکثر سرعت ذرات در فضای غیرمادی c² است و در فضای مادی c می باشد. زمان در ناحیه غیرمادی کندتر است و ما در این دو فضای کنار هم دو زمان متفاوت داریم که تفاوت زیادی با یکدیگر دارند. حال اجسام مختلف در این فضای مادی و غیرمادی قرار گرفته اند و با توجه به نسبت حجم به سطح مواد سهمی را از این فضا اشغال می نمایند. اجسامی که نسبت حجم به سطح آنها بزرگتر است دارای یک تعادل سیستمی است و به نسبت برابری از فضای کوانتمی مادی و غیرمادی را اشغال می نماید. و با توجه به این موضوع و نسبت حجم به سطح مواد مختلف میزان تابش زمینه امواج غیر مادی و مادی آنها مشخص می شود.

هر چه نسبت حجم به سطح یک جسم بیشتر باشد امواج غیرمادی تابش شده از آن افزایش و امواج مادی تابش شده از آن کاهش می یابد و برعکس آن در صورتی که نسبت حجم به سطح اجسام مادی کمتر باشد تابش امواج غیرمادی آن کاهش کاهش می یابد و تابش امواج غیر مادی آن کاهش می یابد.

با این توصیف اجسامی مانند کره - بیضوی - دایره - نقطه دارای امواج غیرمادی بیشتری بوده و توسط مغز دریافت کاملتری از آنها صورت می گیرد و اجسام گوشه دار و در هم ریخته تر امواج کمتری ارسال و دریافت کمتری از آن در مغز صورت می گیرد.

اجسامی که شکل آنها دارای نظم بیشتری است و اجزاء آن هم ریختی دارند توسط مغز انسان دریافت بالاتری از آنها انجام می شود و اجسامی که اجزاء آن هم ریختی نداشته و از نظم کمتری برخوردار است توسط مغز انسان به خوبی دریافت نشده و یا دریافت ناقصی از آنها انجام می گیرد. این موضوع باعث درک حس زیبایی در مغز انسان می شود و مغز با توجه به این موضوع است که زیبایی و کمال را به خویی دریافت می نماید زیرا از یک جسم زیبا ذهن انسان تصویر بهتری را دریافت و به این ترتیب طیف کاملتری را جذب می نماید و از اجسام بد ریخت دریافت کاملی ایجاد نمی شود و ما با این مکانیسم است که حس خوب یا بدی را برای خود در مورد محیط اطراف احساس می نماییم.