چرا جهان بزرگتر و کهکشان ها از یکدیگر دور می شوند؟

فضای کوانتمی که در محیط ما وجود دارد شامل فضای کوانتمی مادی و غیر مادی است که بین این دو مرزی وجود دارد که شامل روزنه های آبکش مانندی است که میزان و مقدار عبور ذرات را مشخص می نماید. ایجاد جنبش براونی و دیگر حرکات ذرات تحت تاثیر این روزنه ها نی باشد و بزرگ و کوچک شدن و یا بسته  شدن این روزنه ها ی میکروسکپی می تواند تاثیر زیادی بر روی میزان و جهت این حرکات داشته باشد.

دما یکی از معیارهای اساسی در بزرگ و کوچک شدن این روزنه ها می باشد و در حقیقت چیزی که ما به عنوان دما احساس می نماییم در حقیقت همان بزرگ و کوچک شدن این روزنه ها است. وقتی این روزنه ها بسته باشد دما در پایین ترین نقطه قرار دارد و وقتی دریچه ها کاملا باز شده باشد یعنی دما در بالاترین نقطه قرار دارد. حال اگر با ابزاری بتوان تغییری در روزنه‌ها داد در حقیقت ما تغییر دما را به وجود آورده ایم. با توجه به موارد گفته شده دما دارای دو بخش حدی بالایی و پایینی می باشد. حد پایینی آن را صفر کلوین و حد بالایی آن c درجه کلوین (c سرعت نور می باشد) تشکیل می دهد در دمای حدود یک صد میلیون درجه روزنه های بین فضای کوانتمی کاملا باز شده و ذرات مادی بدون نیاز به یک حرکت براونی می توانند از روزنه ها عبور نمایند و در فضای کوانتمی غیرمادی می توانند به سرعت بیشتر از سرعت نور دست یابند و این موضوع سبب جدا شدن جرم از حجم می شود و این موضوع باعث تغییر ناگهانی در سرعت ذرات بدون جرم می شود.

بنابراین دما یکی از عواملی است که با افزایش حجم روزنه ها باعث تشدید حرکات جنبشی و فرار ذرات مادی از فضای کوانتمی مادی می باشد. از طرفی یکی از عوامل دیگری که در این بین دارای اهمیت زیادی است نسبت حجم فضای کوانتمی مادی به فضای کوانتمی غیرمادی است که این موضوع باعث ایجاد نیروی جاذبه بین اجرام است.

همانطور که در قبل نیز اشاره نمودیم با توجه به این که با نزریک شدن به جرم مادی نسبت فضای کوانتمی مادی به فضای غیرمادی(خلا) افزایش می یابد ذرات مادی به سمت یکدیگر کشیده می شوند.

با درک این مفاهیم می توانیم دلیل بزرگ شدن جهان را توضیح دهیم:

با توجه به این که جهان ما شامل میلیاردها کهکشان می باشد که بالاخره در یک نقطه ای تراکم این کهکشان ها کم شده و رو به پایان می روند. از این بخش به بعد فضای خالی وجود خواهد داشت که جرمی در آن وجود ندارد بنابراین در این بخش ها نسبت فضای کوانتمی غیرمادی به مادی افزایش می یابد و این موضوع سبب شتاب گرفتن ذرات غیرمادی به سمت این فضا می شود زیرا نیروی جاذبه لازم برای بیرون رفتن از محیط مادی را از این محیط پیرامونی کهکشان ها به دست می آورد. با توجه به این موضوع جها برای جلوگیری از یک تخلیه ناگهانی و فروپاشی گسترش می یابد تا بتواند این فضای کوانتمی غیرمادی را پوشش داده تا از فرار ذرات غیرمادی به بیرون و فروپاشی خود جلوگیری نماید. یعنی جهان به دلیل کشیده شدن ذرات غیرمادی خود به بیرون از کهکشان ها در لایه های انتهایی جهان در حال گسترش است و این نیرویی است که توسط ذرات غیرمادی وارد می شود و دانشمندان اسم این ذرات را ذرات تاریکی می گذارند.