امواج ذهن می تواند فضا را تحت تاثیر قراردهد

بدن انسان از ذرات غیرمادی بدون حجم اشباع شده است (روح) بنابراین بدن انسان دارای یک فضای کوانتمی در داخل و اطراف خود می باشد که در این فضا نسبت فضای کوانتمی غیرمادی بیشتر است و بنابراین ذرات غیرمادی بدون حجم و یا دارای حجم را از خود دور کرده و یک منبع انتشار امواج مادی به شمار می رود. با توجه به همین موضوع است که تابش مادون قرمز بدن انسان بیشتر از دمای موجود بر بدن انسان خود را نمایان می کند.

برای اینکه ذهن بتواند امواج غیرمادی را به خود جذب نماید نیازمند یک چنین مکانیسمی است و طی این مکانیسم امواج مادی از ذهن انسان دور می شوند. این موضوع نیز به نوبه خود تعادل فضای مادی و غیرمادی را برهم می زند. به این ترتیب که در مکانی که چند نفر وجود دارند به دلیل دور شدن ذرات مادی از این افراد فضای کوانتمی اطراف این چند نفر تحت تاثیر قرار می گیرد و با این تغییر میزان دریافت امواج توسط این افراد نیز دچار تغییر خواهد شد.

امواج کوانتمی مادی که از کنار ذهن انسان عبور می نمایند تغییر سرعت می دهند. به این شکل که به دلیل افزایش فضای کوانتمی غیرمادی در اطراف ذهن انسان انرزی نور یا همان فرکانس نور در اطراف ذهن افزایش می یابد. این رفتار امواج الکترومغناطیس در اطراف ذهن سبب دور شدن آنها در جهت مخالف بدن انسان می شود. افزایش فرکانس نور در این رابطه بدون تغییر در ماهیت این نوع فوتون ها صورت می گیرد. به این ترتیب که همان فوتونی که به سمت ذهن می آید دچار تشدید حرکت براونی در یک محیط کوانتمی خواهد شد و تغییری از نظر ماهیت یا حجم آن صورت نمی گیرد. بنابراین مغز یا ذهن انسان این قابلیت را دارد که با تمرکز به افزایش قدرت و انرژی یک نوع فوتون بدون تغییر ماهیت آن اقدام نماید و این موضوع را می توان به نوعی ایجاد انرژی مضاعف با استفاده از ذهن نامید.