گذشت زمان در یک فضای کوانتمی

هر ذره مادی یا غیرمادی با توجه به ماهیت خود می تواند فضای اطراف خود را تحت تاثیر قرار داده و با توجه به این موضوع گذشت زمان برای ذره مورد نظر شکل می گیرد. ذرات مادی در اطراف خود فضای بیشتر مادی ایجاد نموده و زمان برای آنها سریعتر از ذرات غیرمادی می گذرد. همچنین ذرات مادی که دارای جرم هستند فضا را بیشتر تحت تاثیر قرار می دهند تا ذرات مادی که تنها دارای حجم می باشند. ذرات مادی مانند فوتون ها که می توانند با سرعت نور حرکت کنند فضای اطراف خود را کمتر تحت تاثیر قرار داده و در نتیجه زمان برای آنها کندتر از ذرات مادی مشابه که درای جرم هستند می گذرد.

هر ذره ای با توجه به تاثیر خود بر فضای اطراف زمان را برای خود و محیط اطراف خود ایجاد می نماید و از آنجا که ذرات مادی دارای انواع مختلفی می باشند هر کدام تاثیرات مختلفی بر فضای اطراف می گذارند به همین دلیل است که فوتون ها زمان کندرتی را احساس می نمایند و سرعت آنها به دلیل نیروی اعمال شده از فضا به آنها می باشد و افزایش سرعت آنها تاثیری در گذر زمان ندارد. به همین صورت ذرات دیگر نیز با توجه به تاثیرات آنها بر فضای کوانتمی خود دارای زمان مشخص می باشند. با توجه به این مفهوم ذره ای که بخواهد به سرعت نور برسد ابتدا باید تغییر ماهیت دهد و پس از این تغییر ماهیت می تواند انرژی لازم را از محیط دریافت و در نتیجه به سرعت نور دست یابد و وقتی تغییر ماهیت داد زمان نیز برای آن متفاوت تر از گذشته احساس خواهد گردید. با توجه به این موضوع ذراتی که سرعت آنها زیاد می شود شروع به این تغییر ماهیت می نمایند و هر چه سرعت ذرات بیشتر شود این تغییر ماهیت شدیدتر و زمان گذر آنها نیز کندتر می شود. بنابراین در بحث زمانی آنچه اهمیت دارد ماهیت ذرات است و نه سرعت آنها. برای دستابی به سرعت های بسیار بالا ذرات مادی باید تغییر ماهیت دهند و این تغییر ماهیت ممکن است به صورت گذرا باشد. به همین صورت ذرات غیرمادی نیز دارای ماهیت خاص خود می باشند که می تواند بر فضای اطراف خود تاثیر گذاشته و گذر زمان را برای ما ایجاد نمایند. این ذرات در صورتی که در کنار ذرات مادی قرار گیرند می توانند یک فضا دو زمانی را برای ما ایجاد نمایند.