نیروی جاذبه و دافعه

ذرات شامل ذرات مادی و غیرمادی است که ذرات مادی می توانند در یک فضای کوانتمی مادی حضور حداکثری داشته و ذرات غیرمادی نیز می توانند احتمال حضور حداکثری در یک فضای غیرمادی  یا خلاء داشته باشند. ذرات مادی توسط یک فضای حداکثری غیرمادی انرژی حرکتی را به دست می آورند و ذرات غیرمادی توسز یک فضای مادی حداکثری نیروی لازم برای حرکت و کشش را به دست می آورند. نیروی جاذبه و دافعه به دلیل ایجاد یک فضای کوانتمی در اطراف ذرات مادی ایجاد می شود و به دلیل اینکه با نزدیک شدن به ماده نسبت فضای کوانتمی مادی به فضای کوانتمی غیرمادی (خلاء) افزایش می یابد احتمال حضور ماده در اطراف ماده دیگر افزایش می یابد و به این ترتیب خلاء یا فضای غیرمادی موجود در یک فضای کوانتمی ذرات مادی را به سوی یکدیگر هل می دهد و باعث ایجاد نیروی جاذبه می شود. در صورتی که ذرات مادی یا غیرمادی به دلایلی بتوانند تغییراتی را در لایه های مادی و غیرمادی فضا به وجود آورند به طوری که احتمال حضور مواد در فضای دور از یک ماده دیگر ایجاد شود نیروی خلاء باعث دور مانده دو ذره از یکدیگر خواهد شد. این مورد در مورد دو الکترون اتفاق می افتد به این صورت که الکترون به دلیل داشتن یک ساختار پوسته ای مقدار زیادی از یک فضای کوانتمی غیرمادی یا خلاء را در خود حبس نمودده و این موضوع باعث ایجاد یک فضای کوانتمی حداکثری غیرمادی در مرکز الکترون ها شده و این موضوع باعث کشیده شدن فضای مادی به بیرون از لایه الکترون می شود و در نتیجه دو الکترون در کنار یکدیگر کشش برای جذب نداشته بلکه با توجه به ایجاد یک مرکز غیرمادی در فضای مادی یکدیگر دفع می شوند. در مورد الکترون ها و پروتونها نیز وضع به این صورت است که به دلیل پر بودن فضای داخلی پروتون ها فضای کوانتمی غیرمادی یا خلاء در این نوع ذرات به بیرون کشیده شده و با توجه به اینکه ذرات الکترون نیز در مرکز خود مقادیر زیادی از خلاء را حبس کرده اند وقتی این دو ذره در کنار یکدیگر قرار می گیرند با توجه به حضور یک فضای کوانتمی غیرمادی در اطراف پروتون مرکز الکترون را به سوی خود کشیده و باعث جذب الکترون توسط پروتون می شود. در مورد نوترون ها نیز وضع به این صورت است که نوترون ها به دلیل ساختار لایه لایه بودن خود در فضای کوانتمی بی تاثیر هستند و لایه لایه بودن جرم نوترون ها در فضای داخلی خود یک تعادل در فضای کوانتمی مادی و غیرمادی را در داخل نوترون ها و فضای بیروونی آنها به وجود آورده است و به این دلیل تاثیری در کشش و یا دفع توسط لایه های فضای کوانتمی ندارند و حالتی خنثی در یک فضای کوانتمی به وجود می آورند.