حافظه و ذخیره اطلاعات در ذهن

همانطور که در قبل اشاره نمودیم مغز انسان مانند یک نیمه هادی عمل نموده و با ایجاد حفره هایی به الکترون ها اجازه حرکت می دهد و در نتیجه می تواند سیگنال هایی را پدید آورد. اطلاعات ارسال شده به قسمت های مختلف در حقیقت در این سیگنال ها کد شده اند این سیستم کد دهی مشابه کد دهی ما برای ارسال امواج می باشد با این تفاوت که در این سیستم از فرکانس های مختلف برای کد دهی استفاده می شود و هر بخش قادر است کدهای مخصوص خود را بازگشایی نموده و با کدهای قسمت های دیگر اقدامی صورت نمی دهد و در نتیجه سیگنال فرستاده شده تنها بر روی عضو مورد نظر موثر می باشد.

از طرفی مغز انسان اطلاعات داده شده به آن را در همین سیگنال ها ذخیره می نماید. همانطور که یک قضیه در ریاضیات است که می گوید اعداد بین صفر و یک از اعداد صفر تا بینهایت بزرگتر می باشد ذهن نیز می تواند اطلاعات بسیار زیاد را در یک طیف کوچکی از فرکانس ها ذخیره نماید. یک طیف کوچک سیگنالی که توسط حرکت الکترونی ایجاد می شود شامل میلیاردها نوسان میکروسکپی است که اطلاعات با توجه به نوع آن و نیز ارتباط آن با بخش های دیگر در این سیگنال ها ذخیره می شوند. بنابراین برخلاف سیستم رایج ما که پیک در امواج حرف اول را می زند و نویزها دارای اهمیت نبوده و اغلب ایجاد مزاحمت می نمایند در سیگنال های مغزی نویز ها حرف اول و اخر را می زنند و پیک ها اغلب کاربرد شناسایی داشته و نویزها در سیگنال ها حاوی اطلاعاتی هستند که توسط نورون ها دکود شده و اطلاعات آنها به بافت های مختلف منتقل می شوند. وقتی ما اقدام به یادگیری مطلب جدید می نماییم فعل و انفعالات شیمیایی در مغز باعث ایجاد یک سیگنال در مغز می شود و این سیگنال بسیار کوچک به صورت یک نویز بسیار ظریف به حرکت در می آید و در فرکانس های بینهایت زیاد در داخل خود اطلاعات را ذخیره می نماید. این نویز در داخل سلول های مغز جریان یافته و با اضافه شدن اطلاعات جدید مغز تغییرات لازم را در این سیگنال داخل سلولی به وجود می آورد و اطلاعات جدید نیز در داخل همین سیگنال ذخیره و کد می شود. به این ترتیب یک سلول برای ذخیره اطلاعات تمام جهان کافی خواهد بود زیرا اطلاعات می تواند در کنار یکدیگر و به صورت نویزهای بسیار کوچک کد شوند. مادامی که این تک سلول گلوکز کافی برای ادامه حیاط داشته باشد سیگنال را به وجود می آورد و اطلاعات ذخیره باقی می ماند. برای یادآوری یک مطلب در ذهن با توجه به این که این سیگنال به طور مداوم وجود دارد کافی است تمرکز لازم بر روی موضوع مورد نظر صورت گیرد در این هنگام از این سیگنال و قسمت مربوطه کپی برداری شده و سیگنال ارسالی به بخش مربوطه برای تفکر ارسال شده و با آنالیز این طیف ارسالی یادآوری صورت می گیرد.

با توجه به اینکه در یک طیف بسیار کوچک می توان اطلاعات متنوعی را ذخیره نمود اغلب اطلاعاتی که با یکدیگر ارتباط داشته و نزدیک به هم می باشند در یک طیف نزدیک به هم و در سلول های مشخصی ذخیره می شوند و این به خاطر سرعت یادآوری و انالیز می باشد. مطالب مرتبط با هم به آنالیز مطالب دیگر کمک می نمایند. یعنی اگر دو مطلب نزدیک به هم و مرتبط با هم ذخیره شوند یادآوری یک مطلب به یادآوری مطلب دیگر کمک زیادی می نماید زیرا طیفی که این دو در آن کد و ذخیره شده اند بسیار نزدیک به هم بوده و با توجه به اینکه برای یادآوری هر کدام از این مطالب باید طیف مورد نظر دکود و خوانده شود اطلاعات مطلب دیگر نیز به یاد خواهد آمد. از این روش می توان برای تقویت حافظه استفاده نمود به این ترتیب که برای مطالبی که فرار بوده و نمی توانیم آنها را حفظ نماییم یک شاخص در نظر می گیریم که آن شاخص را با یک موضوع به خصوصی که خود در ذهن مجسم م یکنیم به موضوع مورد نظر ارتباط داده و هر دو را همزمان حفظ می نماییم. در نتیجه برای یادآوری موضوع هر گاه شاخص به یادآورده شود موضوع اصلی نیز به یاد می آید این روش یکی از روش های رایج یادگیری و حفظ مطالب می باشد.

لازم به ذکر است که ذهن با تداخل امواج ایجاد شده به بوسیله این سیگنالها تفکرات و اظهار عقاید را پدید می آورد وقتی اطلاعات به صورت کد در طیف های مختلف ذخیره گردید این پایان کار نیست زیرا ایم سیگنال ها در حال حرکت بوده و امواج مغزی را پدید می آورند و با تداخل این امواج با یکدیگر امواج جدیدی به وجود می آید که می توانند مجددا سیگنال های جدید با اطلاعات جدید را به وجود آورند و این مکانیزمی است که به ذهن ایجاد خلاقیت و ساختن اطلاعات جدید از روی اطلاعات قدیمی را می دهد.